تحقیق مقدمات داده پردازی

تحقیق مقدمات داده پردازی

بخشهایی از متن:

تعریف داده (Data)

هر اطلاع مفید و لازم درباره چیز یا امری را یک داده می گویند. به شناسنامه خود نگاه کنید. نام، نام خانوادگی، نام پدر، سال تولد، محل تولد، شماره شناسنامه و سایر اطلاعات آن، همه درباره شماست.

اینها داده های مرتبط با شما هستند و شما را از دیگران متمایز و مجزا می کنند؛ به شما سود می رسانند؛

حقوق شما را محفوظ می دارند و به دولت امکان می دهند که برای شما برنامه ریزی کند و امکانات فراهم سازد.

داده ها در همه امور، نقش بازی می کنند. مثلا در داد و ستد، داده ها نقش بسیار بزرگی دارند. اطلاع از این که چه مقدارپول دارید؛ بابت چه کالا و خدماتی پول گرفته یا پرداخته اید؛ از چه حسابی پول برداشته و به کدام حساب واریز کرده اید؛ چقدر طلبکارید و چقدر بدهکارید؛ و... همه، داده های مالی شما هستند. حسابداران با چنین داده های مالی سر و کار دارند و آن را مدیریت می کنند و از آنها نتیجه گیری می کنند.

گفتیم که داده ها باید مفید و لازم باشند. مثالی می زنیم:

اگر در شناسنامه شما وزن یا قد شما را می نوشتند، صحیح بود؟ پاسخ منفی است. ذکر وزن و قد در شناسنامه کاربردی ندارد و وجود آنها لازم نیست، هر چند که مفید است. اما در پرونده پزشکی شما هم لازم هستند و هم مفید، زیرا به شناسایی وضع سلامت شما و نیز، به شناخت و درمان بیماری شما یاری می رسانند.

داده ها با هم ارتباط دارند.

اگر بدانید شماره شناسنامه شخصی 259 است، آیا می توانید او را پیدا کنید؟ این کار دشوار است. ممکن است شماره شناسنامه خیلی از مردم 259 باشد. حالا اگر بدانید که نام آن شخص مثلا مسعود است یافتن او آسانتر می شود؛ هر چند که هنوز هم شاید اسم خیلی ها مسعود و شماره شناسنامه شان 259 باشد. اما اگر در همین حال، نام خانوادگی او را هم بدانید دیگر یافتن او ساده می شود. نتیجه ارتباط داده ها به یکدیگر، شناسایی سریعتر است. داده هایی که به هم ارتباط نداشته باشند یا نتوان ارتباط آنها را نسبت به هم پیدا کرد، کاربرد زیادی ندارد و شاید اصلا به درد نخورد.

...

داده ها را نیز یک رکورد (Record) می خواند. در همان جدول کتابخانه ها، در مثال قبلی،شما سه رکورد را می بینید. به این ترتیب، هر رکورد در آن جدول شامل شش فیلد است. درک مفهوم فیلد و رکورد در کار با اکسس بسیار مهم است، اما پس از مقداری تمرین، به راحتی آن را فرا گرفته و به کار بست. گفتیم که هر پایگاه داده، از تعدادی جدول تشکیل می شود. حال ببینیم چرا چند جدول را در یک پایگاه داده ها می گذارند؟ و این کار چه مزیتی دارد؟ به مثال زیر توجه کنید:

فرض کنید یک جدول داده ها دارید که فیلد های آن اطلاعاتی درباره ی سفارش های مشتریان یک فروشگاه مثل نام و نام خانوادگی و تاریخ و مقدار خرید هر کالاست و جدول دیگری دارید که در آن فیلدهای دیگری مثل اطلاعاتی درباره ی شهر، محله، خیابان، کوچه، تلفن و موارد از این دست درباره ی همان مشتری ها موجود است. حال، چگونه باید مثلا کشف کنید که فلان مشتری ساکن فلان خیابان، چقدر خرید کرده است. اطلاعات خرید و فروش مشتری در یک جدول و اطلاعات سکونتی همان مشتری، در جدول دیگر است.

برای این کار، باید در هر یک از جدول های یک فیلد مشترک پیدا کنید. یعنی فیلدی که هم در این جدول و هم در آن جدول موجود باشد. بعد:

1 اطلاعات را از جدول اول بر می دارید و به فیلد مشترک نگاه می کنید و داده ی موجود در آن، مثلا نام خانوادگی یا شماره ی شناسنامه را جایی یادداشت می کنید.

2 در جدول دوم، فیلد مشترک را پیدا می کنید و در آن داده ای را که یادداشت کرده اید می یابید. حالا رکورد مورد نظر را پیدا کرده اید و باید در آن به سراغ فیلد نشانی بروید و آن را یادداشت کنید.

به این ترتیب، این دو جدول به هم ربط پیدا می کنند. ربط دادن جدول ها به هم، از طریق یک فیلد مشترک، قدرت مانور شما را در جستجوی داده ها و نتیجه گیری از آنها بسیار افزایش می دهد و در حجم جدولها صرفه جویی می کند. زیرا، دیگر لازم نیست که مثلا در مقابل هر رکوردی که برای خرید و فروش مشتری به وجود می آورید، یک بار هم، آدرس او را در همان جدول بنویسید و می توانید این داده را از جدول دیگری بردارید. به این مدل از پایگاه داده ها، پایگاه داده های ارتباطی (Relational Database) می گویند. اکسس، از این مدل پایگاه داده ها استفاده می کند و به همین سبب به آن مدیر پایگاه داده های ارتباط (Relational Database Management System) به طور خلاصه RDMBS می گویند...